Proverbs 1

CHAPTER 1

Wisdom

1παροιμίαι Σολομώντος υιόυ Δαυίδ ος εβασίλευσεν εν Ισραήλ 2γνώναι σοφίαν και παιδείαν νοήσαί τε λόγους φρονήσεως 3δέξασθαί τε στροφάς λόγων και λύσεις αινιγμάτων νοήσαί τε δικαιοσύνην αληθή και κρίμα κατευθύνειν 4ίνα δω ακάκοις πανουργίαν παιδί δε νέω αίσθησίν τε και έννοιαν 5των δε γαρ ακούσας σοφός σοφώτερος έσται ο δε νοήμων κυβέρνησιν κτήσεται 6νοήσει τε παραβολήν και σκοτεινόν λόγον ρήσεις τε σοφών και αινίγματα 7αρχή σοφίας φόβος κυρίου σύνεσις δε αγαθή πάσι τοις ποιούσιν αυτήν ευσέβεια δε εις θεόν αρχή αισθήσεως σοφίαν δε και παιδείαν ασεβείς εξουθενήσουσιν 8άκουε υιέ νόμους πατρός σου και μη απώση θεσμούς μητρός σου 9στέφανον γαρ χαρίτων δέξη ση κορυφή και κλοιόν χρύσεον περί σω τραχήλω 10υιέ μη σε πλανήσωσιν άνδρες ασεβείς μηδέ βουληθής 11εάν παρακαλέσωσί σε λέγοντες ελθέ μεθ΄ ημών κοινώνησον αίματος κρύψωμεν δε εις γην άνδρα δίκαιον αδίκως 12καταπίωμεν δε αυτόν ώσπερ άδης ζώντα και άρωμεν αυτού την μνήμην εκ γης 13την κτήσιν αυτού την πολυτελή καταλαβώμεθα πλήσωμεν δε οίκους ημετέρους σκύλων 14τον δε σον κλήρον βάλε εν ημίν και μαρσίππιον εν γενηθήτω ημίν 15μη πορευθής οδούς μετ΄ αυτών έκκλινον τον πόδα σου εκ των τρίβων αυτών 16οι γαρ πόδες αυτών εις κακίαν τρέχουσι και ταχινοί εισι του εκχέαι αίμα 17ου γαρ αδίκως εκτείνονται δίκτυα πτερωτοίς 18αυτοί γαρ οι φόνου μετέχοντες θησαυρίζουσιν εαυτοίς κακά 19αύται αι οδοί εισι πάντων των συντελούντων τα άνομα τη γαρ ασεβεία την εαυτών ψυχήν αφαιρούνται 20σοφία εν εξόδοις υμνείται εν δε πλατείαις παρρησίαν άγει 21επ΄ άκρων δε τειχέων κηρύσσεται επί δε πύλαις πόλεως θαρρούσα λέγει 22όσον αν χρόνον άκακοι έχωνται της δικαιοσύνης ουκ αισχυνθήσονται οι δε άφρονες της ύβρεως όντες επιθυμηταί ασεβείς γενόμενοι εμίσησαν αίσθησιν 23και υπεύθυνοι εγένοντο ελέγχοις ιδού προήσομαι υμίν εμής πνοής ρήσιν διδάξω δε υμάς τον εμόν λόγον 24επειδή εκάλουν και ουχ υπηκούσατε και εξέτεινον λόγους και ου προσείχετε 25αλλά ακύρους εποιείτε εμάς βουλάς τοις δε εμοίς ελέγχοις ου προσείχετε 26τοιγαρούν καγώ τη υμετέρα απωλεία επιγελάσομαι καταχαρούμαι δε ηνίκα αν έρχηται υμίν όλεθρος 27και ως αν αφίκηται υμίν άφνω θόρυβος η δε καταστροφή ομοίως καταιγίδι παρή η όταν έρχηται υμίν θλίψις και πολιορκία 28έσται γαρ όταν επικαλέσησθέ με εγώ δε ουκ εισακούσομαι υμών ζητήσουσί με κακοί και ουχ ευρήσουσιν 29εμίσησαν γαρ σοφίαν τον δε φόβον κυρίου ου προείλαντο 30ουδέ ήθελον εμαίς προσέχειν βουλαίς εμυκτήριζον δε εμούς ελέγχους 31τοιγαρούν έδονται της εαυτών οδού τους καρπούς και της εαυτών ασεβείας πλησθήσονται 32ανθ΄ ων γαρ ηδίκουν νηπίους φονευθήσονται και εξετασμός ασεβείς ολεί 33ο δε εμού ακούων κατασκηνώσει επ΄ ελπίδι και ησυχάσει αφόβως από παντός κακού